چیز دیگر

...،در ره دل، چه لطیف است سفر

چیز دیگر

...،در ره دل، چه لطیف است سفر

چیز دیگر

هرگز حضورِ حاضرِ غایب شنیده ای؟!
من در میانِ جمع و دلم جای دیگر است،...
سعدی

وقتی که موسیقی نواخته می شود....

جمعه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۱۲:۴۶ ب.ظ

*.دو هفته پیش که رفته بودیم کوه، بعد از نزدیک به چهار ساعت راه رفتن در حالیکه فقط 5 دقیقه با قله فاصله داشتیم، مدیر گروه دستور داد که به علت وزش باد بالاتر نرویم. خیلی ها عصبانی شدند و شاکی بودند، اما من فقط لبخند میزدم.

**.این کلیپ رو مدت­ها پیش دیده بودم. خیلی من رو تحت تاثیر قرار داده بود. امیدوارم شما هم از دیدنش لذت ببرید. توی این کلیپ صحنه‌هایی از فیلم درخشان "درخت زندگی" هست و همزمان با آن سخنرانی آلن واتس پخش میشه. آلن واتس سعی میکنه که نحوه دیگری از زندگی رو خلاف آن چیزی که در مدرسه یا محیط اطراف به ما نشان داده شده، گوشزد کند. به نظرم این کلیپ کاملا با مفهوم کلی فیلم درخت زندگی سازگار و منطبق هست. برای خودم امیدوارم که بتوانم چنین نگاهی به زندگی داشته باشم.

***.ترجمه (خیلی غیرحرفه­‌ای! ) این کلیپ رو هم تقدیم می­کنم به صدیق عزیز که نور دله و کیمیای سعادت.


بنیادِ وجود یا همان عالم مادی تفریح است.

لزومی به سرانجامش وجود ندارد. به جای خاصی نمی رود.

مقصدی ندارد که بخواهد به آن برسد.

اما بهترین راه شناختش از طریق شباهتش به موسیقیست.

زیرا موسیقی به عنوان گونه ای از هنر، در اصل و اساس یک تفریح است.

ما می‌گوییم تو پیانو را مینوازی (Play)، تو با پیانو کار انجام نمی دهی.

چرا موسیقی با چیزی مثل مسافرت فرق دارد؟

وقتی که تو سفر میکنی، سعی میکنی که به جایی برسی.

اما در موسیقی، کسی نمیخواهد سرایش قطعه هنری را به پایان برساند.

خودِ قطعه­‌ی هنریست که اهمیت دارد.

اگر این طور بود، بهترین نوازنده ها کسانی بودند که سریعتر می نواختند.

و آهنگ سازهایی  که فقط بخش نهایی قطعه را نوشته بودند.

مردم فقط برای شنیدن یک صدای کوچک به کنسرت می‌رفتند.

چون همون صدا پایان و هدف است!

درست مثل رقصیدن، هدف شما این نیست که به نقطه مشخصی از اتاق برسید

تمام هدف در رقصیدن خود رقصیدن است.

اما ما  در رفتار هرروزه­‌مان، به آن به عنوان چیزی که از طریق تحصیلات حاصل می­شود نگاه نمی‌کنیم.

ما دارای یک سیستم تحصیلی با تاثیر کاملا متفاوتی هستیم.

این سیستم کاملا بر مبنای نمره است

و کاری که ما انجام می­دهیم این است که بچه را در  راهرویی از سیستم نمره­‌دهی قرار می­دهیم

و به نحوی می­گوییم "بیا کوچولو"

و تو به مهدکودک میروی که چیز با اهمیتی ست.

چون وقتی که آنرا به پایان رساندی، به کلاس اول میروی

و سپس بعد از کلاس  اول، کلاس دوم می­‌آید و الی آخر

پس از آن ابتدایی  تمام می شود و شما به دبیرستان می‌روید

و حرکت شدت بیشتری می­‌گیرد، آن چیز می‌آید، سپس شما به دانشگاه می‌روید

و تحصیلات مقاطع بالاتر، و وقتی که شما در حال تحصیل در مقاطع بالاتر هستید

شما به بیرون می‌روید تا به دنیا بپیوندید.

بعد شما به یک مهمانی پرهیاهو برای فروش بیمه وارد می­‌شوید

و آن ها بخشی را برای انجام دارند، که شما آن‌را انجام می دهید

و همیشه آن چیز در حال نزدیک شدن است.

نزدیک می­‌شود، نزدیک می­‌شود، آن "چیز" عظیم.

موفقیتی که برایش کار می‌­کنید.

بعد، شما یک روز در حوالی 40 سالگی از خواب بیدار می­‌شوید و می‌گویید:

خدای من. من رسیدم. من اونجام.

و شما چیزی غیر از آنچه همیشه احساس می­‌کردید، احساس نخواهید کرد.

به انسان­هایی نگاه کنید که برای بازنشستگی زندگی می­‌کنند، و پس­‌انداز می­‌کنند.

و وقتی 65 سال سن دارند، انرژی­‌ای برایشان باقی نمانده است.

آنها به عنوان عضوی از جامعه سالمندان پوسیده می­‌شوند.

چراکه ما در این مسیرخودمان را گول زده بودیم.

زندگی را در قالب یک سفر به ما یاد داده بودند،

 یک سفر مقدس با هدفی جدی و مهم در پایان.

و هدف رسیدن به آن نقطه پایان  بود.

موفقیت، یا هر چیزی، یا شاید بهشت برای بعد از مرگ.

اما ما در تمام طول مسیر اشتباه کرده بودیم.

زندگی چیزی شبیه به موسیقی بود.

 و قرار بود که ما در طول اجرای موسیقی، بخوانیم یا برقصیم.

  • ۹۶/۰۲/۰۱
  • امیرحا فظ

آلن واتس

زندگی

عشق

نظرات (۴)

 لذت بردم : )
این خیلی خوبه، از مهم‌ترین‌هایی هر آدمی باید بدونه.
به نظرم همزمان تصور کردن زندگی به شکل سفر هم نتایج مثبتی داره: دل نبستن و راحت‌تر گذر کردن از شرایط و احوال خوب و بد، مثل مناظر قشنگ و زشتی که توی مسیر یک سفر هست، اونجا توقف نمی‌کنی چون می‌دونی مقصد اصلیت جای دیگه‌ایه.
البته نه به معنی بی‌اهمیت دونستن و توجه نکردن به مسیر، چون وقتی برسی متوجه می‌شی حال نهاییت برایند مسیره مثل یه نقاشی که تصویر نهاییش از جزئیاتش تشکیل شده مثل یه آهنگ که حین نواخته شدن لذت‌بخشه ولی در نهایت هم یه کل رو تشکیل می‌ده، یه آهنگ مشخص...
به نظر می‌آد این دوتا نگاه قابل جمعن
  • ام اسی خوشبخت
  • سلام
    مهم لذت بردن از مسیر کوهه، قله فقط یکم ارتفاع بیشتری داره :)

    این نوشته عالی بود، ممنون، کاش منم بتونم از مسیر لذت ببرم.

    ممنون از به اشتراک گذاشتن کلیپ 
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی